TPRS in een jaar – voorafje voor techniek 13 – 80% regel + techniek 14 – perken

TPRS in een jaar – voorafje voor techniek 13 – 80% regel + techniek 14 – binnen de perken blijven

TPRS heeft 3 stappen

1. Stap 1= betekenis geven, met 15 technieken volgens Ben Slavic’s TPRS in a Year!
2. Stap 2 = het verhaal vragen, met 10 technieken
3. Stap 3 = lezen (wordt niet behandeld in TPRS in a Year!)

We gaan nu techniek 13 en 14 samen behandelen, omdat die samen een halve bladzijde beslaan in Ben’s boek.

Techniek 13 is de 80% regel: als 80% van je leerlingen 80% of hoger scoort op onaangekondigde toetsen of testen, dan kan je volgende les doorgaan zoals gepland. Als niet aan deze 80% regel wordt voldaan, dan dien je de structuren de volgende les in een nieuw verhaal opnieuw te gebruiken.

Techniek 14 heeft te maken met “binnen de perken blijven” – in het Engels “staying in bounds” genoemd. Zodra je een woord gebruikt dat de leerlingen niet kennen, begin je ze te verliezen. “Binnen de perken blijven” betekent volgens Ben:

1. woorden gebruiken die de leerlingen kennen 
2. nieuwe woorden op het bord schrijven met de vertaling erbij = zorgen dat de leerlingen de betekenis kennen
3. het meeste van je begrijpelijke input voor die les alleen bouwen rond de doelstructuren voor die les

De afbeelding is afkomstig van de website: http://anw.inl.nl/article/parterre

TPRS in een jaar – techniek 12 – Recycling = samenvatten – de lespraktijk

TPRS in een jaar – techniek 12 – Recycling = samenvatten – de lespraktijk

Van de TPRS Stap 1 technieken is samenvatten van het verhaal de 12e techniek.

Deze techniek heb ik de laatste jaren inderdaad vaak gebruikt op die momenten, waarop het verhaal tijdelijk even vastliep en ik zo gauw niet wist hoe verder te gaan. Ik vind het een fijne techniek, omdat je met elkaar weer even een overzicht maakt en krijgt van het verhaal en omdat je, zoals Ben ook al aangaf, vaak daarna weer een opening ziet hoe het verhaal verder kan gaan lopen.

Afgelopen les hebben we de oude structuren van het afgelopen jaar herhaald in een nieuw verhaal. We hadden eerst de verhalen van de vorige week herlezen in de tegenwoordige tijd en vertaald – vorige week hadden we ze gemaakt in de verleden tijd. Toen wilden ze wel verder gaan met een nieuw verhaal. Dat werd het verhaal over de actrice en femme fatale Chantal edoch dom blondje die in Cannes aan haar persoonlijk assistent om een tolk verzocht omdat ze geen Frans sprak. Het terug vertellen werd door de hele groep gedaan en iedereen had wel een aanvullende zin om het verhaal weer op te bouwen. Dit ging ze toch wel beter af, dan zelf een verhaal gaan maken – dus reproductie ging nog beter dan productie en dat is voor een A1 groep ook nog heel normaal.

Techniek 12 doet me denken aan de embedded storyboard techniek die Michele Whaley ontwikkeld heeft. Als hulp bij het samenvatten en terug vertellen kun je tekeningetjes gebruiken. Michele laat ‘de tekenartiest’ van de klas tekeningetjes maken bij de verschillende structuren. Ze laat per structuur een kolom maken, dus meestal heb je drie kolommen. In de bovenste rij komen dan de tekeningetjes die horen bij de eerste en gemakkelijkste versie van het verhaal. In de rij daaronder komen dan tekeningetjes van de details die bij die structuren horen en zo gaan de rijen verder naar beneden. Dit staat uitgebreider uitgelegd bij de blogbijdrage van afgelopen dinsdag 26 maart, met een bijbehorende tekening.

Verder zijn we niet gekomen met het verhaal, want we hebben ook nog over de Pasen gepraat, of men dan nog iets ging doen, over het weer gepraat. We hebben de inmiddels al 50-jarige “petit ourson guimauve” geproefd en geluisterd naar een liedje over Pasen van Cauet “Je crois-t-aux cloches de Pâques”. En toen waren de anderhalf uur alweer omgevlogen.

We hebben niks met de emoties gedaan, zoals ik had gewild, wel veel met dialogen = dus ook werken met de ik- en jij-vorm, naast de hij/zij vormen. Ik houd ‘m in de gaten om dan toch hopelijk er de volgende keer iets mee te doen.

De afbeelding is afkomstig van de site: http://www.motherearthnews.com/Nature-Community/Recycled-Products-Repurpose-Emissions-EPI.aspx

TPRS en visuele hulpmiddelen bij het lezen en terugvertellen van verhalen – Embedded storyboards

Embedded storyboards, wat is dat nu weer voor een Engelse term, zul je denken. Eerder al schreef ik o.a. hier over embedded readings, een uitvinding van Laurie Clarcq en Michele Whaley. Ik gaf het toen nog een Nederlandse naam, maar na discussie met lezers van het blog op de TPRS community op Digischool gaf men toch de voorkeur aan het handhaven van de Engelse benaming. In de nieuwe Engelstalige uitgave uit 2012 van het TPRS handboek Fluency through TPR Storytelling van Blaine Ray en Contee Seely worden de embedded Reading besproken op de bladzijden 194 t/m 205. Het gaat om verhalen die beginnen met een simpel basisverhaal, dat in minstens twee stappen steeds ingewikkelder wordt, waarbij de eerdere basis gehandhaafd blijft. Er is een aparte site voor, met veel verhaaltjes: http://embeddedreading.com/

Wat zijn nu die embedded storyboards? Michele schrijft erover: “Neem evenveel kolommen als je structuren hebt. Het basisverhaaltje kan bijvoorbeeld zijn:

• Laurie houdt van pizza.
• Michele kijkt naar de pizza.
• Waar is de pizza gebleven?

Je “tekenartiest” maakt tekeningen in de bovenste rij van de drie kolommen: één tekening voor elke zin, zodat wanneer de zinnen geïdentificeerd moeten worden als je ze leest of (later) als de leerlingen het verhaal terug gaan vertellen, de drie structuren bovenaan staan staan als een “kop” voor zowel de leerling als de docent.

Als je nu doorgaat met het volgende niveau van de embedded reading, ga je details toevoegen die in relatie staan tot elke zin onder dat plaatje. Als je volgende zin was: “Michele houdt ook van pizza,” dan gaat die tekening in de eerste kolom, tweede rij, dus in de box eronder. Als een andere zin was, “Laurie kijkt naar Michele,” dan kan die in de middelste kolom. Dan kan je nog toevoegen “Michele houdt van chocolade pizza met lima bonen,” en die details zouden dan weer in de eerste kolom gaan, in een andere box / rij onder de eerste twee.

Als je details aan het verhaal toevoegt, vullen de tekeningen meer en meer boxen onder de originele storyline. Wanneer je het verhaal met de leerlingen herleest, moeten ze wijzen naar de tekeningen of zelfs de details daarin aanwijzen. Daarvoor moeten ze naar de plaatjes kijken en uitvinden wat bij elkaar hoort. En wanneer ze mondeling of schriftelijk getoetst worden, kan de docent zien in welke mate ze  de doelen van een eenvoudige hervertelling overstijgen door gewoon te kijken hoe vaak ze onder de doelstructuren duiken die bovenaan de bladzijde staat.

Hier is de originele tekst van Michele over de storyboards te vinden.  Hebben jullie haar filmpje al bekeken van een TPRS les Russisch? Dit is de link naar de lange versie; daar kun je ook klikken voor een verkorte versie.